I

Pagpipino’y ‘di madali kanino man,

kay hirap tanggapin ng proseso.

Nguni’t sa pagpipino’y ‘binubunyag ng Diyos

matuwid Niyang disposisyon sa tao;

pinapakita’ng hinihiling, handog kaliwanagan,

pagtatabas, pakikitungo’y marami pa.

Pagpipino’y ‘di pag-aalis ng tao

mula sa harap ng Diyos,

ni pagwasak sa kanya sa impiyerno.

Ito’y para baguhin disposisyon niya,

intensiyon, lumang pananaw,

kanyang pag-ibig sa Diyos,

at ng buong buhay, ng kanyang buong buhay.

II

Sa paghahambing ng katunaya’t katotohanan,

handog ng Diyos ay higit na kaalaman

ng sarili, katotohana’t kalooban Niya,

hinahayaang tao’y magkaro’n

ng mas tunay at wagas na pag-ibig sa Diyos—

layunin ng Diyos habang Siya ay nagpipino.

Pagpipino’y ‘di pag-aalis ng tao

mula sa harap ng Diyos,

ni pagwasak sa kanya sa impiyerno.

Ito’y para baguhin disposisyon niya,

intensiyon, lumang pananaw,

kanyang pag-ibig sa Diyos,

at ng buong buhay, ng kanyang buong buhay.

III

Lahat ng gawain sa tao’y may layuni’t halaga.

Gawain Niya’y ‘di kailanman walang-saysay.

Tao’y nakikinabang dito.

Pagpipino’y pagsubok sa tao

at anyo ng tunay na pagsasanay.

Sa pagpipino lang

magagampanan ng pag-ibig ng tao

ang tungkulin nito.

Pagpipino’y ‘di pag-aalis ng tao

mula sa harap ng Diyos,

ni pagwasak sa kanya sa impiyerno.

Ito’y para baguhin disposisyon niya,

intensiyon, lumang pananaw,

kanyang pag-ibig sa Diyos,

at ng buong buhay, ng kanyang buong buhay.

Hango sa Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Sa Pamamagitan Lamang ng Pagdanas ng Pagpipino Maaaring Magtaglay ang Tao ng Tunay na Pag-ibig