I

Kung ikaw ay isang taong

paikot-ikot magsalita,

gayon ikaw ay may liku-likong kalikasan.

Kung kalikasan mo’y tuso,

mapanlinlang ka sa lahat ng gawa mo,

at napakadali mo lang na malinlang ang iba.

Sinuma’y makakagamit

ng sarili nilang mga salita’t pagkilos

upang tunay na kumatawan

sa tunay nilang mukha,

at ang mukhang iyon ang nagpapakita

ng kanilang totoong kalikasan.

II

Kaaya-aya mang pakinggan

ang iyong mga salita,

ngunit ‘di maitatago sa iyong gawa

kung likas kang masama.

Kung likas ka namang tamad,

puno ka ng dahilan,

mabagal at pabaya,

bihasa sa pagtatago ng katotohanan.

Sinuma’y makakagamit

ng sarili nilang mga salita’t pagkilos

upang tunay na kumatawan

sa tunay nilang mukha,

at ang mukhang iyon ang nagpapakita

ng kanilang totoong kalikasan.

Kung likas kang maawain,

mga salita mo’y magiging makatwiran,

mga kilos mo’y maiging aayon sa katotohanan.

Kung likas kang may katapatan,

mga salita mo’y tiyak na magiging taos-puso,

mga kilos mo’y magiging mapagpakumbaba,

ganap na malaya sa anumang

maaaring magdulot ng pagkabalisa

sa ‘yong pinuno.

III

Sa likas na may pagnanasa

o gahaman sa pera,

puso mo’y kadalasang mapupuno

ng mga bagay na ito.

Sa ‘di sinasadya’y makakagawa ka

ng mga lihis at imoral na bagay

na kaiinisan ng mga tao’t

hindi nila makakalimutan.

Sinuma’y makakagamit

ng sarili nilang mga salita’t pagkilos

upang tunay na kumatawan

sa tunay nilang mukha,

at ang mukhang iyon ang nagpapakita

ng kanilang totoong kalikasan.

Hango sa Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Isang Napakaseryosong Problema: Pagtataksil 1