Ⅰ

Basta’t may pag-asa kayo,

naaalala man ng Diyos o hindi ang nakaraan,

dapat ganito ang mentalidad:

“Disposisyon ko’y dapat kong baguhin, Diyos kilalanin,

‘di na muling malinlang ni Satanas,

o ipahiya ang ngalan ng Diyos.”

Ang talagang nagpapasiya kung may pag-asa o maliligtas

ay kung matatanggap mo’ng katotohanan

matapos ang sermon,

kung kaya mong isagawa ang katotohanan,

at kung kaya mong magbago o hindi.

Ⅱ

Kung pagsisisi lang ang ramdam,

pero ‘pag may ginagawa ka,

nag-iisip sa lumang paraan,

kumikilos ka nang naaayon;

at kung walang pagkaunawa, palala nang palala,

ika’y mawawalan ng pag-asa’t dapat maalis.

‘Pag mas kinikilala’ng sarili’t Diyos,

sarili’y mas nasusupil.

Sa buod ng karanasan, ‘di na muling mabibigo.

Ang talagang nagpapasiya

kung may pag-asa o maliligtas

ay kung matatanggap mo’ng katotohanan

matapos ang sermon,

kung kaya mong isagawa ang katotohanan,

at kung kaya mong magbago o hindi.

Ⅲ

Lahat may kapintasan, may katiwalian,

mayabang, palalo, lumalabag o rebelde.

‘Di ‘to maiiwasan ng tiwali.

Pero ‘pag alam na’ng katotohanan,

iwasan ang mga ito,

huwag mabagabag sa nakaraan.

Ang nakakatakot ay makaintindi ka’t ‘di magbago,

ginagawa kahit mali,

at gagawin mo pa rin kahit alam mong mali.

Ang gan’to’y ‘di na kayang maligtas.

Ang talagang nagpapasiya kung may pag-asa o maliligtas

ay kung matatanggap mo’ng katotohanan

matapos ang sermon,

kung kaya mong isagawa ang katotohanan,

at kung kaya mong magbago o hindi.

Hango sa Ang Salita, Vol. III. Ang mga Diskurso ni Cristo ng mga Huling Araw. Ikatlong Bahagi