I

Huling gawain ng Diyos

ay ‘di lang upang parusahan ang tao,

kundi upang isaayos ang hantungan ng tao,

at kilalanin ng tao

ang lahat ng nagawa na ng Diyos.

Nais ng Diyos na bawat isa’y makita

na lahat ng nagawa na Niya’y tama,

at ito’y pagpapahayag ng disposisyon Niya.

Tiyak na ‘di kagagawan ng tao,

ni ng kalikasan ang paglikha ng tao.

Nagtutustos ang Diyos sa bawat

buhay na nilalang sa gitna ng lahat.

Diyos lang ang kaligtasan at pag-asa ng tao,

at ang Siya kung sa’n nakasalalay

ang pag-iral ng tao.

Ang nagawa na ng Diyos

ay ‘di kayang mapalitan ng sinuman.

Umaasa lang Siya

na’ng tao’y kaya Siyang bayaran

ng mabubuting gawa.

II

Kung wala ang Diyos, tao’y mapapahamak

at magdurusa lang sa kalamidad;

walang makakakitang muli

sa ganda ng araw at buwan,

ni ang luntiang mundo;

tao’y haharapin lang ang malamig na gabi’t

ang lambak ng anino ng kamatayan.

Kung wala’ng Diyos, tao’y hihinto;

kung wala’ng Diyos, tao’y magdurusa lang

at yuyurakan ng lahat ng uri ng multo,

kahit walang nagbibigay-pansin sa Kanya.

Diyos lang ang kaligtasan at pag-asa ng tao,

at ang Siya kung sa’n nakasalalay

ang pag-iral ng tao.

Ang nagawa na ng Diyos

ay ‘di kayang mapalitan ng sinuman.

Umaasa lang Siya

na’ng tao’y kaya Siyang bayaran

ng mabubuting gawa.

Diyos lang ang kaligtasan at pag-asa ng tao,

at ang Siya kung sa’n nakasalalay

ang pag-iral ng tao.

Ang nagawa na ng Diyos

ay ‘di kayang mapalitan ng sinuman.

Umaasa lang Siya

na’ng tao’y kaya Siyang bayaran

ng mabubuting gawa.

Hango sa Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Maghanda ng Sapat na Mabubuting Gawa para sa Iyong Hantungan