I

Ang disposisyon ng Diyos ay likas sa Kanya.

‘Di nababago ng paglipas ng panahon;

‘di nababago ng heograpiya.

Ito ay diwang likas sa Kanya.

Kahit sinumang pag-ukulan ng gawa,

ang diwa Niya’y ‘di nagbabago,

ni ang Kanyang matuwid na disposisyon.

Kapag nagalit ang Diyos, ipinapadala Niya

ang Kanyang likas na disposisyon.

Ang prinsipyo ng galit Niya’y ‘di nababago,

ni katayuan Niya’t pagkakakilanlan.

Siya’y nagagalit

‘di dahil nagbago’ng Kanyang diwa,

at ‘di dahil nabago ang Kanyang disposisyon,

ngunit dahil nilalabanan Siya ng tao.

Kapag nagpapahayag ang Diyos ng galit Niya,

ito’y sagisag ng paglipol

ng puwersa ng kasamaan;

ito’y sagisag na lahat ng puwersa

ng kalaba’y mawawasak.

Pagmasdan ang natatanging

matuwid na disposisyon ng Diyos;

pagmasdan ang Kanyang galit na walang katulad.

II

Garapalang pagpapagalit ng tao sa Diyos

ay hamon sa katayua’t pagkakakilanlan ng Diyos.

Para sa Diyos, ito’y paglaban ng tao sa Kanya

at paghamon sa Kanyang galit.

Sa mga oras na ito, kasalanan ng tao’y laganap,

natural lamang na sa mga oras na ito,

mahahayag at makikita ang poot ng Diyos.

Kapag nagpapahayag ang Diyos ng galit Niya,

ito’y sagisag ng paglipol

ng puwersa ng kasamaan;

ito’y sagisag na lahat ng puwersa

ng kalaba’y mawawasak.

Pagmasdan ang natatanging

matuwid na disposisyon ng Diyos;

pagmasdan ang Kanyang galit na walang katulad.

Hango sa Ang Salita, Vol. II. Ukol sa Pagkakilala sa Diyos. Ang Diyos Mismo, ang Natatangi II