I

Alang-alang sa tao,

ang Lumikha'y nagmamadali,

buhay Niya'y tahimik na iniaalay, bawat minuto.

Nang walang pag-iisip para sa sarili,

pinahahalagahan Niya ang tao,

binibigay ang lahat Niya sa mga nilikha Niya.

Ang Lumikha lang ang may paggiliw sa tao

at walang patid na pagmamahal sa kanya.

Siya lang ang makapagkakaloob ng awa sa tao

at nagpapahalaga sa Kanyang buong sangnilikha.

II

Libreng iginagawad Niya ang Kanyang awa,

upang makitang buhay ang tao,

makamit ang buhay na bigay Niya.

Ginagawa Niya 'to upang balang araw

magpasakop ang tao sa Kanya,

makitang Siya ang nagtutustos

at nagbibigay-buhay sa tao.

Ang Lumikha lang ang may paggiliw sa tao

at walang patid na pagmamahal sa kanya.

Siya lang ang makapagkakaloob ng awa sa tao

at nagpapahalaga sa Kanyang buong sangnilikha.

III

Puso Niya'y hinahatak parito't paroon

ng mga kilos ng tao.

Siya'y galit at nagdadalamhati

sa katiwalian ng tao.

Siya'y masaya't mapagpatawad

sa pananalig at pagsisisi ng tao.

Lahat ng kaisipan Niya'y

umiikot sa sangkatauhan.

Kung ano Siya't ano'ng mayro'n Siya'y

ipinahahayag para sa tao,

at lahat ng damdamin Niya'y nakaugnay sa tao.

Ang Lumikha lang ang may paggiliw sa tao

at walang patid na pagmamahal sa kanya.

Siya lang ang makapagkakaloob ng awa sa tao

at nagpapahalaga sa Kanyang buong sangnilikha,

at nagpapahalaga sa Kanyang

buong sangnilikha, sangnilikha.

Hango sa Ang Salita, Vol. II. Ukol sa Pagkakilala sa Diyos. Ang Diyos Mismo, ang Natatangi II