I

Kung mga tao’y ‘di maipakita

ang dapat nilang gawin

o kamtan kung ano’ng posible

para sa kanila habang naglilingkod,

sa halip nagkukunwaring gumagawa’t

niloloko ang Diyos,

naiwala na nila ang silbi ng isang nilikha.

Mga taong ‘to ay walang kabuluhan,

walang-silbing yagit,

‘di nararapat na tawaging nilikha.

‘Di ba sila’y tiwali, maningning sa labas

ngunit bulok sa loob?

‘Pag mga tao’y bigong tuparin ang tungkulin nila,

dapat silang makonsensya at may pagkakautang,

kasuklaman ang kahinaa’t pagkasuwail nila

at ibigay ang buhay nila sa Diyos.

Gayong mga tao’y mga nilikha

na umiibig sa Diyos.

Sila lang ang makatatamasa ng pagpapala Niya,

karapat-dapat sa mga pangako ng Diyos

at magawa Niyang perpekto.

II

Pa’no niyo tinatrato ang Diyos

na namumuhay sa inyong piling?

Pa’no niyo nagampanan ang tungkulin niyo

sa harap Niya?

Nagawa ba niyo’ng lahat ng makakaya niyo,

kahit buhay niyo’ng kapalit?

Anong naisakripisyo niyo,

gayong Diyos ay nagbigay sa inyo ng labis?

Gaano kayo katapat

at pa’no niyo napaglingkuran ang Diyos?

Paano’ng lahat ng nagawa’t

naipagkaloob ng Diyos?

Naikumpara niyo bang lahat ng ‘to

sa konsensya niyo?

Sino ang patas sa mga salita’t pagkilos niyo?

Maliit na sakripisyo niyo ba’y karapat-dapat

sa lahat ng naipagkaloob Niya?

‘Pag mga tao’y bigong tuparin ang tungkulin nila,

dapat silang makonsensya at may pagkakautang,

kasuklaman ang kahinaa’t pagkasuwail nila

at ibigay ang buhay nila sa Diyos.

Gayong mga tao’y mga nilikha

na umiibig sa Diyos.

Sila lang ang makatatamasa ng pagpapala Niya,

karapat-dapat sa mga pangako ng Diyos

at magawa Niyang perpekto.

III

Inilaan ng Diyos ang buong sarili sa inyo,

ngunit kayo’y nagkikimkim

nang may masamang pag-iisip.

‘Di ba ‘to ang tungkulin niyo,

tanging tungkulin niyo?

Nagampanan niyo na ba’ng

tungkulin ng isang nilikha?

Pa’no kayo maituturing na isang nilikha?

‘Di ba malinaw ang inyong

ipinakikita’t isinasabuhay?

Nabigo kayo sa tungkulin niyo

ngunit hangad niyo’ng biyaya ng Diyos,

pero hindi ‘yon para sa ‘di karapat-dapat.

Iyon ay para lang sa

‘di humihingi ng kapalit

at malugod na nagsasakripisyo para sa Diyos.

‘Pag mga tao’y bigong tuparin ang tungkulin nila,

dapat silang makonsensya at may pagkakautang,

kasuklaman ang kahinaa’t pagkasuwail nila

at ibigay ang buhay nila sa Diyos.

Gayong mga tao’y mga nilikha

na umiibig sa Diyos.

Sila lang ang makatatamasa ng pagpapala Niya,

karapat-dapat sa mga pangako ng Diyos

at magawa Niyang perpekto.

Hango sa Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Ang Pagkakaiba sa Pagitan ng Ministeryo ng Diyos na Nagkatawang-tao at ng Tungkulin ng Tao