I

Sa lahat ng nagawang kasamaan

ng mga taga-Sodoma,

pananakit sa mga lingkod ng Diyos

ay maliit na bahagi lamang,

masamang kalikasan nilang nabunyag,

katumbas ay ‘sang patak lang sa karagatan.

Kaya winasak sila ng Diyos gamit ang apoy.

Sila’y winasak ng Diyos sa apoy.

Pagkawasak ng Sodoma’y humadlang

sa ambisyon ni Satanas

na gawing tiwali ang mga tao

at kalabanin ang Diyos.

Ito’y tanda ng kahihiyan

nang tao’y umiwas sa Diyos,

at malulong sa bisyo.

Ito’y tunay na paghahayag

ng matuwid na disposisyon ng Diyos.

II

‘Di gumamit ang Diyos ng baha o bagyo,

ni tsunami o lindol:

pinili Niya’y apoy upang masiguro’ng

wasak ang lungsod.

Naglaho ‘to mula sa lupa’t pag-iral nito,

‘di lang sa porma nito o istruktura,

pati mga kalul’wa ng lahat ng nasa loob.

Lahat ay nalipol, tumigil sa pag-iral

lahat ng nasa loob ng lungsod.

Lahat ng tungkol sa Sodoma, lahat ay nawasak,

walang kasunod na buhay para sa kanila

at walang reinkarnasyon.

Sila’y nilipol mula sa sangkatauhan

ng Kanyang likha—magpakailanman.

Pagkawasak ng Sodoma’y humadlang

sa ambisyon ni Satanas

na gawing tiwali ang mga tao

at kalabanin ang Diyos.

Ito’y tanda ng kahihiyan

nang tao’y umiwas sa Diyos,

at malulong sa bisyo.

Ito’y tunay na paghahayag

ng matuwid na disposisyon ng Diyos.

III

Paggamit ng apoy ay pahiwatig

ng wakas ng kasalanan sa lugar na ‘to.

Ito’y nasugpo, ‘di kakalat, titigil sa pag-iral.

Kasamaan ni Satanas ay wala nang pundasyon.

Sa digmaan ng Diyos at ni Satanas,

paggamit ng apoy

ay tatak ng tagumpay ng Diyos,

kung sa’n namamarkahan si Satanas.

Pagkawasak ng Sodoma’y humadlang

sa ambisyon ni Satanas

na gawing tiwali ang mga tao

at kalabanin ang Diyos.

Ito’y tanda ng kahihiyan

nang tao’y umiwas sa Diyos,

at malulong sa bisyo.

Ito’y tunay na paghahayag

ng matuwid na disposisyon ng Diyos.

Hango sa Ang Salita, Vol. II. Ukol sa Pagkakilala sa Diyos. Ang Diyos Mismo, ang Natatangi II