I

Ang mga salita ng Diyos ay puno ng buhay,

nag-aalok sa atin ng landas

na dapat nating tahakin,

ang pag-unawa sa kung ano ang katotohanan.

Nagsisimula tayo na maakit

sa Kanyang mga salita;

nagsisimula tayong tumuon sa tono at paraan

ng Kanyang pagsasalita,

at maging kusa na pakinggan

ang panloob na tinig ng ordinaryong taong ito.

II

Nagpapagal ang Diyos para sa atin;

para sa atin, hindi Siya makatulog o makakain;

para sa atin, Siya’y umiiyak at naghihinagpis;

para sa atin, Siya’y dumadaing sa sakit.

Siya’y dumaranas ng hiya para sa kapakanan ng

ating hantungan at kaligtasan,

at ang puso Niya’y lumuluha at nagdurugo

para sa pagiging suwail at manhid natin.

III

Wala sa mga ordinaryong tao

ang gayong katangian at mga ari-arian Niya.

Gayundin, sinuman sa masasamang tao

ay hindi mataglay o makamit ang mga ito.

Ang Kanyang pagpapaubaya

at pagtitiis ay lampas sa mga ordinaryong tao,

at ang pag-ibig Niya ay hindi taglay

ng anumang nilalang.

Ang pag-ibig Niya ay hindi taglay

ng anumang nilalang.

Hango sa Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Apendise 4: Mamasdan ang Pagpapakita ng Diyos sa Kanyang Paghatol at Pagkastigo