Ⅰ

Di alam ng mga tao kung paano matamasa

takdang pagpapala nila sa mga kamay ng Diyos,

dahil di nila alam ang paghihirap o pagpapala.

Kaya di sila tunay sa paghangad sa Diyos.

Kung walang bukas, sino sa inyo, pagtayo sa harap ng Diyos,

ang magiging kasing-puti ng pinaspas na niyebe,

tulad ng walang-dungis na lantay na jade.

Tiyak na ang pag-ibig n’yo sa Diyos ay hindi

maipagpapalit sa masarap na pagkain

o maipagpapalit sa magarang kasuotan

o sa mataas na katungkulan

na may kaakit-akit na kabayaran?

Maipagpapalit ba ito sa pagmamahal ng iba

o iiwan dahil sa mga pagsubok?

Tiyak na ang kapighatian ay di magdudulot

ng reklamo laban sa mga plano ng Diyos?

Ⅱ

Walang taong tunay na nakauunawa

sa espadang nasa bibig ng Diyos.

Alam lang niya’y mababaw na kahulugan,

hindi alam ang malalim na kahulugan.

Kung tunay na nakita ng mga tao

ang tunay na talim ng espada ng Diyos,

magsisitakbo silang gaya ng mga daga,

pabalik sa kanilang lungga.

Sobrang manhid para malaman

ang katotohanan ng salita ng Diyos,

wala silang pahiwatig ng lakas ng mga ito,

gaano hinahatulan kasamaan nila,

o gaano nahahayag ang kanilang kalikasan.

Batay sa hilaw na palagay sa salita ng Diyos,

karamihan ay may saloobing maligamgam.

Hango sa Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Mga Salita ng Diyos sa Buong Sansinukob, Kabanata 15