I

Dahil tao’y ‘di kinikilala’ng soberanya ng Diyos,

sila’y mapanghimagsik at tumatanggi sa kapalaran,

umiiwas sa kapalaran nila’t sa awtoridad ng Diyos,

umaasang mabago’ng kalagayan, kapalaran,

ngunit nabibigo.

‘Di sila magtatagumpay, sila’y laging matatalo.

Itong kinakaharap nilang paglalaban sa kaluluwa

ay nagdudulot ng kirot na tagos sa buto,

habang unti-unting inaaksaya’ng buhay nila.

Ano’ng sanhi ng kirot ng tao?

Ito’y dahil sa landas na tinatahak

at mga pagpiling ginagawa nila

sa kung pa’no sila namumuhay.

II

Trahedya ng tao’y ‘di hangad niyang

mamuhay nang masaya,

o paghahanap ng katanyaga’t yaman

at paglaban sa kapalaran.

Ito’y nakita niyang tunay ang Diyos

at namumuno sa tadhana ng tao

ngunit ‘di pa rin niya maiwasto’ng nakagawian.

Mas nais niyang makipagtunggali

sa soberanya ng Diyos

at sumuko lang ‘pag wasak na.

Matalino ang mga nagpapasakop, sabi ng Diyos,

yaong mga nakikipagbuno’y hangal.

Ano’ng sanhi ng kirot ng tao?

Ito’y dahil sa landas na tinatahak

at mga pagpiling ginagawa nila

sa kung pa’no sila namumuhay.

Ang ilan ay maaaring ‘di napagtanto.

Ngunit ‘pag nauunawaan mo,

‘pag tunay mong kinikilalang

Diyos ang namumuno sa kapalaran ng tao,

‘pag nakikita mo’ng pinlano Niya sa’yo’y

malaking tulong at proteksyon,

unti-unting mapapawi ang kirot mo,

buong pagkatao mo’y magiging malaya.

Hango sa Ang Salita, Vol. II. Ukol sa Pagkakilala sa Diyos. Ang Diyos Mismo, ang Natatangi III