953 Ganyang Magalit ang Diyos
I
Kapag galit ang Diyos, mundo’y magdurusa;
kalamidad, parang bulkang sumasabog.
Mula sa langit, nakikita sa lupa
palapit ang kalamidad,
araw-araw, sa sangkatauhan.
Kumukulong putik, nag-aalab,
rumaragasa kahit saan.
Sa langit, kita sa lupa tagpo bago lumindol.
Walang makakatakas.
Mga bundok nayayanig, mundo’y nag-aapoy.
Paghuhukom ng Diyos, Diyos narito na.
Ganyan magalit ang Diyos.
Ganyang magalit ang Diyos.
II
Digmaan, ‘di kailangan sa pagwasak ng mundo,
lahat sila, daraan sa Kanyang pagkastigo.
Bawat isa’y dadanas nito,
‘di matatakasan Kanyang pagkastigo, hindi.
Kumukulong putik, nag-aalab,
rumaragasa kahit saan.
Sa langit, kita sa lupa tagpo bago lumindol.
Walang makakatakas.
Mga bundok nayayanig, mundo’y nag-aapoy.
Paghuhukom ng Diyos,
Diyos narito na, Diyos narito na.
Ganyan magalit ang Diyos.
Ganyang magalit ang Diyos.
Ganyang magalit ang Diyos.
Ganyang magalit ang Diyos.
Hango sa Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Mga Pakahulugan sa mga Hiwaga ng “Mga Salita ng Diyos sa Buong Sansinukob”, Kabanata 18
