Ⅰ

Nang ‘di pa tao ang Diyos, di naunawaan ng tao

mga sinabi Niya mula sa Kanyang pagka-Diyos.

Di naunawaan konteksto’t pananaw nito.

Mula ‘yon sa espirituwal na dako,

na ‘di makita o maraanan ng tao.

Nang Siya’y naging tao, nagsalita Siya,

kalooban Niya’t disposisyo’y

nakita sa nakita’t naisip ng tao,

mga paraa’t wikang naunawaan nila.

Nakilala Siya’t pamantayan Niya’y nalaman.

Ito ang pamamaraa’t prinsipyo

ng gawain Niya bilang tao.

Ⅱ

Nagpahayag Siya ng katotohanan sa tao,

gawain Niya’y ginawa sa paraan ng tao.

Ipinaalam kalooba’t disposisyon Niya,

kung anong mayroon at kung ano Siya.

Naunawaan nila ‘yon, pati diwa Niya

nakita pagkatao’t lugar Niya bilang Diyos.

Nang Siya’y naging tao, nagsalita Siya,

kalooban Niya’t disposisyo’y

nakita sa nakita’t naisip ng tao,

mga paraa’t wikang naunawaan nila.

Nakilala Siya’t pamantayan Niya’y nalaman.

Ito ang pamamaraa’t prinsipyo

ng gawain Niya bilang tao.

Ⅲ

Anak ng tao malinaw na inihayag

diwa at disposisyon ng Diyos.

Pagkatao Niya’y ‘di hadlang para makausap Siya,

Siya’ng tanging paraan para umugnay sa Lumikha.

Nang Siya’y naging tao, nagsalita Siya,

kalooban Niya’t disposisyo’y

nakita sa nakita’t naisip ng tao,

mga paraa’t wikang naunawaan nila.

Nakilala Siya’t pamantayan Niya’y nalaman.

Ito ang pamamaraa’t prinsipyo

ng gawain Niya bilang tao.

Hango sa Ang Salita, Vol. II. Ukol sa Pagkakilala sa Diyos. Ang Gawain ng Diyos, ang Disposisyon ng Diyos, at ang Diyos Mismo III