Kasunod ng insidente sa Zhaoyuan, Shandong noong Mayo 28, pinalakas ng CCP ang pagsisikap na atakihin ang mga bahay-simbahan, at hanggang sa punto pa nga na nagpakilos ito ng mga armadong pulisya upang pigilan at sugpuin ang Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos. Maraming tao ang nagpahayag ng pag-aalinlangan tungkol sa insidente ng Zhaoyuan, naniniwala na ito ay isang pagtatangka ng CCP na atakihin at pigilan ang Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos sa pamamagitan ng paggawa ng pekeng kaso upang ibaling ang opinyon ng publiko laban dito. Sa kabila nito, ang kaso ay nilitis sa publiko sa isang korte ng CCP at iniulat ng mga pangunahing media sa China, at ang ilang tao ay naniwala sa sinabi ng CCP. Gusto naming marinig kung ano ang saloobin mo tungkol sa insidente sa Zhaoyuan.

Enero 21, 2022

Sagot:

Ang Kaso ng Shandong Zhaoyuan—na mag-isang inimbento ng CCP—ay nagkaroon ng matinding epekto sa China at sa ibang bansa noong panahong iyon at maraming ignoranteng tao ang nalinlang nito. Ngunit maloloko ba nito ang mundo? Sa kasalukuyan, gaano karaming tao ang nagtitiwala pa rin sa mga paghatol ng mga korte ng CCP at sa mga pag-uulat ng media nito? Walang panlilinlang at pagtatago sa katotohanan na nagtatagal; ang mga kasinungalingan ay mananatiling kasinungalingan, at hindi kailanman maaaring maging katotohanan. Alam ng lahat ng nakakaintindi sa CCP na ang bansang China ay pinaghaharian ng isang Komunistang diktadurya at walang kasarinlan ang hukuman nito o malayang pamamahayag. Walang kasarinlan ang mga hukom ng CCP; kailangan nilang gawin kung ano ang sinasabi ng gobyernong CCP at ang lahat ng kaso ay hinahawakan ayon sa kagustuhan ng gobyerno. Ang media ng bansang China ay kontrolado rin ng gobyernong CCP, at mga bibig lamang at kasangkapan ng diktaduryang CCP. Tanggap na katotohanan ang mga ito. Walang pag-aalinlangan na ang mga kaso sa mga korte ng CCP ay mga katawa-tawang palabas na bumabaluktot sa mga totoong pangyayari at bumabaligtad sa katotohanan. Walang anumang pagiging makatarungan o patas dito! Sa panahon ng pagsasakdal sa publiko ng Insidente sa Shandong Zhaoyuan, malinaw na sinabi ng mga taong pinaghihinalaan na “Hindi ako kailanman nakipag-ugnayan sa Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos,” at “ang inaatake ng estado ay ang ‘Makapangyarihang Diyos’ ni Zhao Weishan, hindi ang aming ‘MakapangyarihangDiyos.’” Malinaw sa kanilang mga pag-amin na hindi sila mga miyembro ng Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos, at hindi rin sila kinikilala ng Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos; wala silang anumang kaugnayan sa Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos. Kaya bakit nagbingi-bingihan ang hukom ng CCP sa bagay na ito at hindi pinagpasyahan ang kaso batay sa mga totoong nangyari? Bakit lantarang sinalungat ng hukom ang pag-amin ng mga taong pinaghihinalaan at sadyang binaluktot ang mga totoong pangyayari, binaligtad ang katotohanan, at ipinagpilitang mga miyembro ng Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos ang mga taong ito na pinaghihinalaan sa kabila ng kawalan ng anumang ebidensiya? Hindi ba’t halata naman na nag-imbento ng kasinungalingan ang CCP upang idiin at akusahan nang hindi totoo ang Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos, upang sugpuin at usigin ang Iglesia at siraan ito sa publiko? Hindi ba nito sinalungat ang mga totoong pangyayari, hindi ba nito niyurakan ang batas? Hindi ba ito mga lantarang kasinungalingan? Paanong hindi pagdududahan ang gayong uri ng paghatol? Maraming taon nang nagkakalat ang CCP ng mga kasinungalingan at panlilinlang. Lalo pa itong nagiging kilala sa kabuktutan at kawalan ng kahihiyan, tiwali at masama. Sirang-sira na ang reputasyon nito; sa mismong bansa nito at sa ibang bansa, hindi matitiis ang mabahong alingasaw nito. Parami na nang parami ang mga tao sa buong mundo na nakakakita kung ano talaga ang CCP; wala nang naniniwala pa sa CCP, dahil ang CCP ay isang nakakasuklam at ateistang partido sa pulitika, isang grupong pagmamay-ari ni Satanas ang diyablo na walang kapantay sa buong mundo sa kasamaan at paglaban nito sa Diyos.

Ang sinumang may pagkaunawa sa CCP ay malamang na pamilyar sa modus operandi nito. Sa tuwing marahas na sinusugpo ng CCP ang paniniwalang panrelihiyon, mga kilusan para sa mga demokratikong karapatan, mga protesta ng etnikong minorya, at iba pa, gumagawa muna ito ng mga pekeng insidente upang gawing mali ang opinyon ng publiko at galitin ang madla, pagkatapos ay isasagawa nito ang madugong pagsugpo. Gawin nating halimbawa ang mga protesta sa Tiananmen Square noong 1989: Isa lamang itong kilusan ng mga estudyante noong una na lumalaban sa katiwalian at nagtataguyod ng demokrasya at kalayaan, ngunit nag-utos ang CCP sa mga di-nakilalang indibidwal na magkunwaring mga estudyante at makihalo sa mga nagpoprotesta, kung saan ay lumikha sila ng gulo sa pamamagitan ng paggawa ng mga bandalismo, panununog, at paninira ng mga sasakyan ng militar. Ang mga estudyante lamang ang pinagbintangan at binansagan ang pagkilos ng mga estudyante na isang kontra-rebolusyonaryong panggugulo, at sa pamamagitan nito ay nagkaroon sila ng dahilan para sugpuin ang mga estudyante at ilunsad ang madugong panghuhuli kung saan hindi bababa sa ilang libong estudyante ang binaril o sinagasaan ng mga tanke. Sa ganitong paraan nagpakana ang CCP ng nakakakilabot na kampanya na nagpayanig sa mundo at ikinadismaya nang husto ng mga mamamayang Tsino—ang Madugong Patayan sa Tiananmen Square. Ganito rin ang nangyaring pagsugpo ng CCP sa mga protesta ng mga taga-Tibet. Una, inutusan nito ang mga tao na makihalo sa mga nagpoprotesta habang sinusunod ang utos na gumawa ng mararahas na gawain, kabilang na ang pagsunog, pagpatay, pagnanakaw at pangungulimbat, pagkatapos ay pinakilos nito ang hukbong-katihan upang paputukan ang mga nagpoprotesta sa kadahilanang pinipigil nito ang paghihimagsik ng mga taga-Tibet. At marami pa itong ibang ginawa. Ang mga totoong pangyayaring ito ay katunayan ng alam na alam nang taktika ng CCP sa paglipol sa mga lumalaban dito: Una, umiimbento ito ng mga kasinungalingan, binabaluktot nito ang mga totoong pangyayari, at gumagawa ng mga maling akusasyon, pagkatapos ay isinasagawa nito ang madugong panghuhuli. Sa katunayan, naging batayan ang Kaso sa Zhaoyuan kung saan nagawang pasamain ng CCP ang opinyon ng publiko upang walang-awang pahirapan at usigin Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos. Isa na naman itong karumal-dumal na krimen sa pang-uusig ng CCP sa paniniwalang panrelihiyon. Subalit matapos sugpuin at usigin Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos sa loob ng maraming taon, nagawa nga ba ng CCP na lipulin ito? Maraming taon na ang nakararaan, nagkasala sa disposisyon ng Diyos ang mga Hudyo sa pamamagitan ng pagpako sa Panginoong Jesus sa krus; sinumpa sila ng Diyos, at dumanas ng walang katulad na pagkawasak ng kanilang bayan. Dahil sa naggagalaiting pagsalungat nito sa Diyos at walang-awang pang-uusig sa mga Kristiyano, nawasak din ang Imperyo ng Roma sa pamamagitan ng salot na ipinadala ng Diyos. Totoo ang lahat ng pangyayaring ito. Hindi magawang takasan ng CCP ang masumpa at maparusahan ng Diyos dahil sa pagsalungat at pagkokondena nito sa gawain ng Diyos ng mga huling araw. Gaya ng sinasabi ng Makapangyarihang Diyos na, “Nagtitiwala kami na walang bansa o kapangyarihan ang maaaring pumigil sa kung ano ang nais ng Diyos na makamit. Ang mga humahadlang sa gawain ng Diyos, lumalaban sa salita ng Diyos at nanggugulo at sumisira sa plano ng Diyos ay parurusahan ng Diyos sa huli. Siya na lumalabag sa gawain ng Diyos ay ipadadala sa impiyerno; anumang bayan na sumusuway sa gawain ng Diyos ay wawasakin; anumang bansa na tumututol sa gawain ng Diyos ay mabubura sa daigdig na ito, at titigil sa pag-iral(Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Apendise 2: Ang Diyos ang Namumuno sa Kapalaran ng Buong Sangkatauhan).

Iba't ibang bihirang sakuna ang nangyayari ngayon, at ayon sa mga propesiya sa Bibliya, mas malalaking kalamidad pa ang darating. Kaya paano natin matatanggap ang proteksyon ng Diyos sa mga kapighatiang ito? Makipag-ugnayan sa amin, at tutulungan namin kayong mahanap ang daan.

Kaugnay na Nilalaman

Lahat kayo ay naniniwala sa Diyos; Ako naman ay kina Marx at Lenin. Dalubhasa ako sa pagsasaliksik ng iba’t ibang paniniwala sa relihiyon. Sa ilang taon ng pagsasaliksik ko, may nadiskubre akong isang problema. Ayon sa relihiyosong paniniwala ay mayroon talagang Diyos. Pero sa dami ng naniniwala sa Diyos, wala pa namang nakakakita sa Kanya. Ang paniniwala nila ay base sa sarili nilang nararamdaman. Kaya nga nakabuo ako ng konklusyon tungkol sa relihiyosong paniniwala: Purong imahinasyon lang ang relihiyosong paniniwala; yun ay isang pamahiin, at walang matibay na basehan sa syensya. Ang modernong lipunan, ay isang lipunan kung saan napakaunlad na ng syensya. Kailangang, nakabase ang lahat sa syensya, para hindi na magkaro’n ng kamalian. Kaming mga miyembro ng Partidong Komunista ay naniniwala sa Marxismo-Leninismo. Hindi kami naniniwalang may Diyos. Ano bang sabi sa The Internationale? “Kailanma’y di nagkaro’n ng Tagapagligtas ang mundo, o ng diyos at emperador na kailangang asahan. Upang magkaro’n ng kaligayahan ang tao, mga sarili lamang natin ang ating asahan!” Malinaw sa The Internationale na “Kailanma’y di nagkaro’n ng Tagapagligtas ang mundo.” Ang sangkatauhan ay naniwala noon sa Diyos at naging mapamahiin dahil ang sangkatauhan nung mga panahong iyon, ay humaharap sa kababalaghan ng natural na mundo na ang araw, buwan, mga bituin; hangin, ulan, kulog at kidlat, ay hindi makapagbibigay ng siyentipikong paliwanag. Samakatuwid, sumibol sa mga utak nila ang takot at pagtataka tungkol sa di-pangkaraniwang kapangyarihan. Kung kaya nabuo ang mga pinakaunang konsepto ng relihiyon. Bukod ditto, nung hindi malutas ng mga tao ang kahirapang dulot ng mga kalamidad at sakit, umasa silang makakuha ng ginhawang pangkaluluwa sa pamamagitan ng mataimtim na pagsunod sa Diyos. Ito ang dahilan kaya nabuhay ang relihiyon. Kitang-kita naman, Hindi ito makatwiran at hindi siyentipiko! Sa panahong ito, moderno na ang tao, at namamayagpag na ang siyensya. Sa mga larangang gaya ng aerospace industry, biotechnology, genetic engineering at medisina, mabilis na naging maunlad ang lahat ng tao. Noon hindi ito naintindihan ng sangkatauhan, at hindi nila kayang lutasin ang mga problema. Pero ngayon kaya ng ipaliwanag ng siyensya ang mga problemang ito, at pwede ng umasa sa siyensya para magbigay ng mga solusyon. Ngayong maunlad na ang agham at teknolohiya, kung naniniwala pa rin ang tao sa Diyos, at naging mapamahiin, hindi ba’t ito ay kabaliwan at kamangmangan? Hindi ba’t napag-iwanan na ang mga tao sa panahong ito? Ang pinakapraktikal na gawin ay ang maniwala tayo sa siyensya.

Sagot: Sabi n’yo ang relihiyosong paniniwala ay dahil sa napag-iwanan na ang tao sa siyentipikong kaalaman, at nabuo mula sa takot at...

Pinatotohanan n’yo na ang Makapangyarihang Diyos ang Diyos ng mga huling araw na nagpapakita at gumagawa, at sinabi n’yo ring naghahanap ng katotohanan ang paniniwala n’yo sa Kanya, at tinatahak n’yo ang tamang daan ng buhay. Pero sa pagkakaalam ko, marami sa mga naniniwala sa Kanya sa Makapangyarihang Diyos ay katulad ng mga misyonaryo ni Jesus, na sa layunin ng pagpapakalat ng ebanghelyo at pagpapatotoo sa Diyos, ay hindi nag-alinlangang iwan ang pamilya at propesyon, at ibinigay ang katawan at kaluluwa sa Diyos. Sa kanilang lahat marami sa mga kabataan ang hindi nagpapakasal, ginagawa nila ang tungkulin nila sa pagsunod kay Cristo ng mga huling araw. Hindi n’yo yata alam na, dahil iniiwan n’yo ang pamilya n’yo at kumikilos para ikalat ang ebanghelyo at magpatotoo sa Diyos, lalong dumarami ang mga taong naniniwala sa Diyos. Kapag ang lahat ng tao ay napalapit na sa Diyos, sino pang maniniwala sa Partido Komunista, at susunod sa kanila? Malinaw na dahil dito, pinipigilan kayo at inaaresto ng gobyerno. May nakikita ba kayong mali rito? Dahil naniniwala kayo sa Diyos sa ganitong paraan kaya maraming tao ang inaresto at sinintesyahang makulong, at marami ang umalis ng bahay at lumikas. Maraming mag-asawa ang nagdiborsyo, at maraming bata ang walang mga magulang na, magmamahal sa kanila. Maraming matatanda ang walang karamay para mag-alaga sa kanila. Sa paniniwala sa Diyos sa ganitong paraan, dinanas ng mga pamilya ninyo ang matinding paghihirap. Ano ba talagang gusto ninyong makamit? Hindi kaya ito ang tamang daan para sa buhay ng tao na sinasabi n’yo? Ang tradisyunal na kultura ng Tsina ay nagbibigay ng higit na pagpapahalaga sa kabanalan ng pamilya. Ayon sa kasabihan: “Sa lahat ng kabutihan, ang paggalang ng anak sa magulang ang pinakamahalaga.” Sabi ni Confucius: “Habang buhay pa ang mga magulang n’yo, huwag kayong maglalakbay nang malayo.” Ang pagrespeto sa mga magulang ang pundasyon ng pag-uugali ng tao. Sa paniniwala at pagsunod sa Diyos sa paraang ginagawa n’yo, hindi nyo magawang alagaan kahit na ang mga magulang n’yong nagbigay-buhay at nag-aruga sa inyo, pa’no ito naituring na tamang daan para sa buhay ng tao? Madalas kong marinig sa mga tao na, mabubuti ang lahat ng sumasampalataya. Hindi mali yon. Pero naniniwala kayong lahat sa Diyos, sumasamba at nagtatanghal sa Kanya bilang dakila. Ito ang dahilan para magpuyos sa galit ang Partido Komunista, at mapuno ng pagkamuhi. Ginagawa n’yo ang tungkulin n’yo para maikalat ang ebanghelyo, pero ni hindi n’yo maalagaan ang mga sarili n’yong pamilya. Paano ito maituturing na kagandahang asal? Anong masasabi n’yo? Posible kaya na kahit hindi nakikita ay nagkamali kayo ng tinahak na daan sa paniniwala sa Diyos? Sa pagpapakalat ng ebanghelyo at pagpapatotoo sa Diyos sa ganitong paraan, hindi ba’t sinisira n’yo ang pagkakaisa at katatagan ng lipunan? Nakikiusap ako sa inyo na itigil n’yo na ang paggawa ng mali. Bumalik na kayo sa lipunan sa lalong madaling panahon, samahan n’yo na ang pamilya n’yo, magkaro’n ng normal na buhay, at alagaang mabuti ang inyong pamilya. Dapat n’yong gawin ang tungkulin n’yo bilang mga anak at magulang. Ito lang ang pundasyon sa pag-uugali ng tao, at ito lang ang pinakapraktikal.

Sagot: Paulit-ulit mong sinasabi na maling daan ang tinahak namin sa paglisan sa mga pamilya at propisyon namin para maniwala sa Diyos at...