Ⅰ

Pagkilala sa Diyos makakamit

sa katapusan ng gawain ng Diyos;

ito’y ang huling kailangan

ng Diyos sa sangkatauhan.

Ginagawa Niya ‘to sa kapakanan

ng huling patotoo Niya.

Ito’y nang tao’y makabalik

sa Kanya, kaya ito’y ginagawa.

Tanging sa pagkilala sa Diyos

totoong makakapanalig,

tanging sa pagkilala sa Diyos totoong

makakasunod sa Diyos.

Silang ‘di kilala ang Diyos ‘di makakarating

sa totoong pagsunod at paggalang sa Diyos.

Tao’y magagawa lang na mahalin

ang Diyos sa pagkilala sa Diyos.

Kahit ano’ng hinahanap niya upang makamit,

dapat makamit niya ang kaalaman sa Diyos.

Tao’y mapapasaya ang puso ng Diyos

sa paraang ito, sa paraang ito.

Ⅱ

Pagkilala sa Diyos kabilang

pagkilala sa disposisyon Niya,

pag-unawa sa kalooba’t pagkilala kung ano Siya.

Sa alinmang aspeto nalalamang

dapat niyang magbayad ng halaga,

siya’y dapat may kapasiyahang sumunod,

o ‘di siya makakasunod hanggang huli.

Gawain ng Diyos ‘di magkaayon

sa pagkaunawa ng tao.

Hirap alamin ng tao kung ano’ng Diyos

pati gawa’t salita Niya.

Kung tao’y nais sundan ang Diyos

ngunit ayaw Siyang sundin,

wala siyang makakamit, wala.

Tao’y magagawa lang na mahalin

ang Diyos sa pagkilala sa Diyos.

Kahit ano’ng hinahanap niya upang makamit,

dapat makamit niya ang kaalaman sa Diyos.

Tao’y mapapasaya ang puso ng Diyos

sa paraang ito, sa paraang ito.

Hango sa Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Ang mga Nakakakilala Lamang sa Diyos ang Maaaring Magpatotoo sa Diyos