Ⅰ

Gawain sa huling araw, magsalita.

Pagbabago’y sa salita nagmumula,

mas malaki ang pagbabago ng tumatanggap dito,

mas malaki kaysa sa tumanggap

ng mga tanda at himala sa Panahon ng Biyaya.

Noon, mga demonyo’y pinalayas sa dasal,

habang katiwalia’y naro’n pa, katiwalia’y naro’n pa,

habang katiwalia’y naro’n pa.

Ⅱ

Sala’y pinatawad, tao’y gumaling,

ngunit tatapusin pa ang gawain

upang maalis sa tao disposisyong tiwali.

Tao’y naligtas dahil nanalig, ngunit makasalanan pa rin.

Dahil sa Diyos na nagkatawang-tao

kasalanan ng tao’y pinatawad.

Ngunit tao’y makasalanan, makasalanan pa rin,

tao’y makasalanan pa rin.

Ⅲ

Nang matapos yugto ng gawain,

ang paghatol naro’n pa rin.

Salita’y ginagamit nang tao’y dalisayin,

at bigyang-landas sa yugtong ‘to.

Dahil sa handog sa kasalanan,

tao’y nagtamo ng kapatawaran,

dahil gawa ng pagpapako sa krus ay natapos na.

Diyos ay nanaig kay Satanas,

nanaig kay Satanas, nanaig kay Satanas.

Ngunit tiwaling disposisyon nanatili sa tao.

Tao’y nagkakasala pa rin,

kaya ang Diyos ‘di pa siya natatamo.

Salita ng Diyos sa yugtong ito nilalantad

katiwalian ng tao, para itama ang landas.

Ⅳ

Mas mabunga’t makabuluhan ang yugtong ito,

dahil salita’y binubuhay ang tao’t pinapanibago nito;

gawai’y matindi sa yugtong ‘to.

Pagiging tao ng Diyos sa mga huling araw

kinukumpleto ang kahulugan ng pagkakatawang-tao

at plano Niyang tao’y iligtas.

Salita’y dinadalisay ang tao sa mga huling araw.

Salita’y dinadalisay ang tao sa mga huling araw.

Salita’y dinadalisay ang tao sa mga huling araw.

Hango sa Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Ang Hiwaga ng Pagkakatawang-tao 4