Sagot: Sabi ng Panginoong Jesus, “Gayon ma’y sinasalita ko sa inyo ang katotohanan: Nararapat sa inyo na ako’y yumaon; sapagka’t kung hindi ako yayaon, ang Mangaaliw ay hindi paririto sa inyo; nguni’t kung ako’y yumaon, siya’y susuguin ko sa inyo. At siya, pagparito niya, ay kaniyang susumbatan ang sanglibutan tungkol sa kasalanan, at sa katuwiran, at sa paghatol” (Juan 16:7–8). Maraming relihiyosong taong naniniwala na ang mga salitang ito ay tumutukoy sa gawain ng Banal na Espiritu sa Kapanahunan ng Biyaya. Naniniwala sila na sa Kapanahunan ng Biyaya, ginawa ng Panginoong Jesus ang gawain ng pagtubos; ang proseso ng pagtanggap ng mga tao sa Panginoong Jesus at pangungumpisal at pagsisisi sa harap ng Panginoon ay na dumating ang Banal na Espiritu, sinabi sa mga tao ng mundo na pagsisihan nila ang kanilang mga kasalanan, alang-alang sa katuwiran, sa paghatol, at pinagkumpisal at pinagsisi ang mga tao sa Panginoon. Ito ang paghatol ng Diyos. Sa tingin ng mga tao, ang pananaw na ito ay lubhang naaayon sa kanilang mga haka-haka, pero kailangan nating malinawan na ang ginawa ng Panginoong Jesus ay ang gawain ng pagtubos, at ang ibinigay lang Niya sa sangkatauhan ay isang paraan para makapagsisi. Sabi nga ng Panginoong Jesus: “Mangagsisi kayo: sapagka’t malapit na ang kaharian ng langit” (Mateo 4:17). Hindi niya ginawa ang gawain ng paghatol at pagdadalisay sa mga tao; ang Kanyang mga salita na naghahatid ng diwa ng paghatol ay napaamin sa mga tao sa harap ng Panginoon ang nagawa nilang mga kasalanan at magsisi. Gayunman, ang naging resulta lang ng Kanyang gawain at mga salita ay nagkumpisal at nagsisi ang mga tao; hindi nito nagawang hatulan at lubos na padalisayin ang sangkatauhan. Kaya para maging tumpak, nang sabihin ng Panginoong Jesus na: “At siya, pagparito niya, ay kaniyang susumbatan ang sanglibutan tungkol sa kasalanan, at sa katuwiran, at sa paghatol,” tumukoy ito sa pagbalik ng Panginoon sa mga huling araw at paggawa ng gawain ng paghatol. Sabi nga ng Panginoong Jesus: “At kung ang sinumang tao’y nakikinig sa Aking mga pananalita, at hindi ingatan, ay hindi Ko siya hinahatulan: sapagka’t hindi Ako naparito upang humatol sa sanlibutan, kundi upang iligtas ang sanlibutan. Ang nagtatakwil sa Akin, at hindi tumatanggap sa Aking mga pananalita, ay mayroong isang hahatol sa kanya: ang salitang Aking sinalita, ay siyang sa kanya’y hahatol sa huling araw” (Juan 12:47–48). Ang gawain ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw ay hindi lang para pagkumpisalin at pagsisihin ang mga tao, kundi para mawala ang pinagmumulan ng mga kasalanan nila, ang kanilang likas na kademonyohan at masamang disposisyon, para lubos nilang maiwaksi ang impluwensya ni Satanas at magkaroon sila ng kabanalan. Ito ang gawain ng pagliligtas, pagdadalisay, at pagpeperpekto sa sangkatauhan. Ito rin ang gawain na gantimpalaan ang kabutihan at parusahan ang kasamaan, at wakasan ang kapanahunan. Kaya hindi natin masasabi na ang gawain ng pagtubos ng Panginoong Jesus ay ang gawain ng paghatol, at lalo nang hindi natin maituturing ang gawain ng Banal na Espiritu sa Kapanahunan ng Biyaya na gawain ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw.
Sa Kapanahunan ng Biyaya, ginawa lang ng Panginoong Jesus ang gawain ng pagtubos, at ipinangaral lang ang landas ng pagsisisi. Ito ay para lang makamtan ang resulta na mangumpisal, magsisi, at bumaling na muli ang sangkatauhan sa Panginoon, kaya napakalimitado ng mga katotohanang ipinahayag ng Panginoong Jesus—mas kaunti pa sa mga ipinahayag sa mga binigkas ng Diyos sa Kanyang gawain sa mga huling araw. Gaano man karami ang katotohanang ipinahayag ng Panginoong Jesus ay nalalaman sa diwa ng gawaing ginagawa Niya, samantalang nagpahayag ang Makapangyarihang Diyos ng napakaraming salita sa Kanyang gawain ng paghatol sa mga huling araw dahil ang Kanyang gawain ay para lubos na padalisayin, iligtas, at gawing perpekto ang sangkatauhan. Ito ang gawaing magwawakas sa kapanahunan, kaya ang Kanyang mga salita ay kailangang mas malikhain; nalalaman ito sa mga pangangailangan ng Kanyang gawain. Naipahayag na ng Makapangyarihang Diyos ang lahat ng katotohanan para mapadalisay, maligtas, at maperpekto ang sangkatauhan. Ang mga salitang ito ng paghatol ay hindi lang nailantad ang kasamaan ng sangkatauhan at katotohanan ng ating kasamaan, kundi nailantad din ng mga ito ang kasamaan ng lahat ng lahat ng relihiyon at ng buong mundo. Hindi lang nila nabigyan ang lahat ng tao ng isang landas sa isang pagbabago ng disposisyon at pag-unlad sa buhay, kundi nabuksan din ng mga ito ang kalooban ng Diyos at ang Kanyang mga ipinagagawa sa sangkatauhan. Hindi lang naihayag ng mga ito ang lahat ng hiwaga ng 6,000-taong plano sa pamamahala ng Diyos kundi ang mas mahalaga pa, naihayag sa mga salita ng Makapangyarihang Diyos ang Kanyang angking disposisyon, kung ano ang mayroon Siya at kung ano Siya, gayundin ang Kanyang pagkakakilanlan at diwa. Ang mithiin ng Makapangyarihang Diyos sa pagpapahayag ng napakaraming katotohanan ay para maiwaksi ng mga tao ang impluwensya ni Satanas at magkamit ng kabanalan, at para din makilala, sundin, at mahalin ng mga tao ang Diyos. Bukod pa rito, iyon ay para ihayag ang kahihinatnan at huling hantungan ng bawat uri ng tao. Ito lang ang gawain ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw. Sabi nga ng Makapangyarihang Diyos: “Ang mga salitang sinasambit Ko ngayon ay upang hatulan ang mga kasalanan ng tao, upang hatulan ang hindi pagiging matuwid ng tao, upang isumpa ang pagsuway ng tao. Ang kabuktutan at panlilinlang ng tao, ang mga salita at gawa ng tao—lahat ng hindi naaayon sa kalooban ng Diyos ay kailangang isailalim sa paghatol, at tuligsain ang pagsuway ng tao bilang kasalanan. Umiikot ang Kanyang mga salita sa mga prinsipyo ng paghatol; ginagamit Niya ang paghatol sa hindi pagiging matuwid ng tao, ang sumpa sa pagkasuwail ng tao, ang paglalantad sa mga pangit na mukha ng tao upang ipakita ang Kanyang sariling matuwid na disposisyon” (Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Paano Nakakamtan ang mga Epekto ng Ikalawang Hakbang ng Gawain ng Paglupig). “Dumating na ang mga huling araw. Lahat ng bagay na nilikha ay pagbubukud-bukurin ayon sa uri nila, at hahatiin sa iba’t ibang kategorya ayon sa kanilang kalikasan. Ito ang sandali na ibubunyag ng Diyos ang kalalabasan at hantungan ng sangkatauhan. Kung hindi sasailalim sa pagkastigo at paghatol ang mga tao, walang paraan para mailantad ang kanilang pagsuway at pagiging di-matuwid. Sa pamamagitan lamang ng pagkastigo at paghatol mahahayag ang kalalabasan ng lahat ng nilikha. Ipinapakita lamang ng tao ang kanyang tunay na kulay kapag siya ay kinakastigo at hinahatulan. Ang masasama ay isasama sa masasama, ang mabubuti sa mabubuti, at ang buong sangkatauhan ay pagbubukud-bukurin ayon sa kanilang uri. Sa pamamagitan ng pagkastigo at paghatol, ang kalalabasan ng lahat ng nilikha ay mahahayag, para maparusahan ang masasama at magantimpalaan ang mabubuti, at lahat ng tao ay sasailalim sa pamamahala ng Diyos. Ang buong gawaing ito ay kailangang magawa sa pamamagitan ng matuwid na pagkastigo at paghatol. Dahil umabot na sa sukdulan ang katiwalian ng tao at napakalala na ng kanyang pagsuway, ang matuwid na disposisyon lamang ng Diyos, na pangunahing pinagsama ng pagkastigo at paghatol at inihahayag sa mga huling araw, ang ganap na babago at bubuo sa tao. Ang disposisyong ito lamang ang makapaglalantad sa kasamaan at sa gayon ay makapagbibigay nang matinding parusa sa lahat ng hindi matuwid” (Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Ang Pangitain ng Gawain ng Diyos 3). Sa mga huling araw, ang gawain ng Diyos ay una sa lahat ay ang paghatol at pagkastigo ng mga salita. Nagpahayag na ang Makapangyarihang Diyos ng milyun-milyong salita, higit pa sa kabuuan ng mga salita ng Diyos kapwa sa Kapanahunan ng Kautusan at Kapanahunan ng Biyaya. Nasa gitna ng lahat ng salitang ito ang paghatol at pagkastigo, at lubos nitong inihahayag ang disposisyon ng katuwiran, pagkamaharlika, galit, paghatol, at pagsumpa ng Diyos. Sa pagtataglay lang ng ganitong klaseng disposisyon Niya nagagawang padalisayin at iligtas ang sangkatauhan, gantimpalaan ang mabuti at parusahan ang masama, at wakasan ang kapanahunan. Ang gawain lang ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw ang tunay na gawain ng paghatol. Ibang-iba ito sa gawain ng pagtubos na ginawa ng Diyos sa Kapanahunan ng Biyaya. Totoo ito na kailangang malinaw na makita ng bawat isang tao na naghihintay sa pagpapakita ng Panginoon.
mula sa iskrip ng pelikulang Awit ng Tagumpay
