Ang sinumang hindi nauunawaan ang layunin ng gawa ng Diyos ay yaong naninindigan laban sa Diyos, at lalo na yaong mga alam ang layunin ng gawa ng Diyos ngunit hindi hinahangad na bigyang kasiyahan ang Diyos. Yaong mga nagbabasa ng Biblia sa mga engrandeng iglesia, nagsasalaysay ng Biblia araw-araw, ngunit ni isa ay hindi nauunawaan ang mga layunin ng gawa ng Diyos. Wala ni isa ang kayang makilala ang Diyos; bukod dito, wala ni isa ang nakaayon sa puso ng Diyos. Lahat sila ay mga walang silbi, masasamang tao, bawat isang tumatayo nang mapagmataas para turuan ang Diyos. Kahit iwagayway nila ang ngalan ng Diyos, kusang-loob nila Siyang sinasalungat. Kahit tinatawag nila ang kanilang mga sarili na mananampalataya ng Diyos, sila yaong mga kumakain ng laman at umiinom ng dugo ng tao. Ang lahat ng mga taong iyon ay demonyong lumalamon sa kaluluwa ng tao, mga diyablong sinasadyang manggambala sa mga sumusubok lumakad sa tamang landas, at katitisuran sa landas ng mga naghahanap sa Diyos. Kahit sila ay may “matipunong laman”, paano malalaman ng kanilang mga tagasunod na sila ay anticristo na umaakay sa tao sa pagsalungat sa Diyos? Paano nila malalaman na sila ay demonyong nabubuhay na sadyang naghahanap ng kaluluwang lalamunin? Yaong mga pinararangalan ang kanilang sarili sa harap ng Diyos ay yaong pinakamababang uri ng tao, samantalang silang mga nagpapakumbaba ang pinakamarangal. At yaong mga nag-iisip na alam nila ang gawa ng Diyos at naghahayag ng gawa ng Diyos sa kapwa nang may pagpapakitang-gilas habang ang kanilang mga mata ay nakatuon sa Kanya—sila ang pinakahangal na tao. Ang naturang mga tao yaong walang patotoo ng Diyos, at yaong mga mapagmataas at mayayabang. Yaong mga naniniwala na kakaunti ang kanilang kaalaman sa Diyos sa kabila ng kanilang kasalukuyang karanasan at praktikal na kaalaman sa Diyos ay yaong pinakamamahal Niya. Yaong mga taong tulad nito ang tunay na may patotoo at tunay na magagawang perpekto ng Diyos. Yaong mga hindi naiintindihan ang kalooban ng Diyos ay mga kalaban ng Diyos; yaong mga naiintindihan ang kalooban ng Diyos ngunit hindi isinasagawa ang katotohanan ay mga kalaban ng Diyos; yaong kumakain at umiinom ng mga salita ng Diyos ngunit tinututulan ang diwa ng mga salita ng Diyos ay mga kalaban ng Diyos; yaong mga may mga pagkaintindi sa Diyos na nagkatawang-tao at sinasadyang maghimagsik ay mga kalaban ng Diyos; yaong mga hinahatulan ang Diyos ay mga kalaban ng Diyos; at ang sinumang hindi makakilala sa Diyos at hindi makapagpatotoo sa Kanya ay kalaban ng Diyos. Kaya pakinggan ang Aking pangaral: Kung tunay ngang mayroon kayong pananampalataya na tahakin ang landas na ito, ipagpatuloy ang pagsunod dito. Kung hindi ninyo kayang umiwas sa pagsalungat sa Diyos, ang pinakamabuti ay lumakad kayong palayo habang hindi pa huli ang lahat. Kung hindi, tunay ngang ito’y naghuhudyat ng masama kaysa mabuti, sapagkat ang inyong kalikasan ay labis na masama. Wala kayong kahit katiting na katapatan o pagsunod, o pusong uhaw sa pagkamatuwid at katotohanan. At wala kayong ni katiting na pag-ibig para sa Diyos. Maaring sabihin na ang inyong kalagayan sa harap ng Diyos ay lubos na kaguluhan. Hindi ninyo kayang panatilihin ang nararapat o sabihin ang nararapat. Hindi ninyo kayang isagawa kung ano ang nararapat, at hindi ninyo magampanan ang nararapat ninyong tungkulin. Wala kayong katapatan, konsensya, pagsunod, o pagpasya na nararapat. Hindi pa ninyo natiis ang pagdurusa na nararapat ninyong taglayin, at wala ang pananampalatayang nararapat ninyong taglay. Lubos ang inyong kasalatan sa kabutihan; mayroon ba kayong paggalang sa inyong sarili upang patuloy na mamuhay? Hinihimok Ko kayong mas mabuti pang isara ninyo ang inyong mga mata upang mamahinga nang walang hanggan, nang sa gayon ay matulungan ang Diyos mula sa pag-aalala sa inyo at pagtitiis ng pagdurusa para sa inyong kapakanan. Naniniwala kayo sa Diyos ngunit hindi ninyo alam ang Kanyang kalooban; kumakain at umiinom kayo ng mga salita ng Diyos ngunit hindi ninyo nagawang panatilihin ang mga hinihingi ng Diyos. Naniniwala kayo sa Diyos ngunit hindi ninyo Siya kilala, at nabubuhay kahit wala kayong layon na pagsisikapan. Wala kayong prinsipyo at walang layunin. Nabubuhay kayo bilang tao ngunit wala kahit anong konsensya, katapatan, o kahit kaunting kredibilidad. Paano kayo maituturing na tao? Naniniwala kayo sa Diyos ngunit dinadaya ninyo Siya. Bukod dito, kinukuha ninyo ang salapi ng Diyos at kinakain ang mga alay sa Kanya, ngunit, sa katapusan, hindi maipakita ang pagsasaalang-alang sa damdamin ng Diyos o ang konsensya tungo sa Diyos. Maging ang pinakasimpleng kahilingan ng Diyos ay hindi ninyo matugunan. Kung gayon paano kayo maituturing na tao? Ang pagkain na inyong kinakain at ang hangin na inyong hinihinga ay galing sa Diyos, nagagalak kayo sa Kanyang biyaya, ngunit sa katapusan, wala kayo ni kaunting kaalaman sa Diyos. Taliwas dito, kayo ay naging walang silbing sumasalungat sa Diyos. Kaya, kayo ba ay isang hayop na ni hindi hihigit sa isang aso? Mayroon pa bang hayop na may mas masamang hangarin kaysa sa inyo?

Yaong mga pastor at matatanda na tumatayo sa matataas na pulpito para magturo sa tao ay kalaban ng Diyos at kaanib ni Satanas; hindi ba yaong mga hindi tumatayo sa matataas na pulpito para magturo sa tao ang mas higit na kalaban ng Diyos? Higit pa rito, hindi ba kayo kasabwat ni Satanas kung ganoon? Yaong mga hindi naiintindihan ang layunin ng gawa ng Diyos ay hindi alam kung paano maging kaayon sa puso ng Diyos. Tiyak, hindi ito magiging totoo sa mga nakakaintindi ng layunin ng Kanyang gawain? Ang gawa ng Diyos ay hindi kailanman nagkamali; sa halip, ang gawain ng tao ang may kasiraan. Hindi ba yaong masasamang tao na kusang-loob na sumasalungat sa Diyos ang mas nakakatakot at may masamang hangarin kaysa sa mga pastor at matatanda? Marami yaong mga sumasalungat sa Diyos, at sa mga taong iyon, mayroong iba’t-ibang uri ng pagsalungat laban sa Diyos. Gaya ng mayroon ang lahat ng uri ng mananampalataya, at mayroon din ang lahat ng uri ng mga sumasalungat sa Diyos, ang bawat isa ay kaiba sa kapwa. Wala isa man sa mga hindi malinaw ang pagkilala sa layunin ng gawa ng Diyos ang maliligtas. Hindi alintana kung paano maaaring sumalungat ang tao sa Diyos sa nakaraan, kapag naunawaan ng tao ang layunin ng gawa ng Diyos at inihandog niya ang kanyang pagsisikap upang mabigyang kasiyahan ang Diyos, ang kanyang mga dating kasalanan ay malilinis at papawiin ng Diyos. Hangga’t ang tao ay naghahanap ng katotohanan at isinasagawa ang katotohanan, hindi aalalahanin ng Diyos ang kanyang mga nagawa. Sa halip, itinuturing na matuwid ng Diyos ang tao batay sa pagsasagawa ng tao ng katotohanan. Ito ang pagkamatuwid ng Diyos. Bago makita ng tao ang Diyos o maranasan ang Kanyang gawa, paano man kumilos ang tao tungo sa Diyos, hindi ito ang isinasaisip Niya. Subali’t, kapag nakita ng tao ang Diyos at naranasan ang Kanyang gawa, ang lahat ng mga gawa at mga kilos ng tao ay maisusulat sa “mga salaysay” ng Diyos, dahil nakita na ng tao ang Diyos at nabuhay na napapaloob sa Kanyang gawa.

Kapag tunay na nakita ng tao kung anong mayroon at kung ano ang Diyos, nakita ang Kanyang kataas-taasan, at tunay na lumapit upang malaman ang gawa ng Diyos, higit pa rito, kapag ang dating disposisyon ng tao ay nagbago, ay saka lamang tuluyang maiwawaksi ang kanyang mapanghimagsik na disposisyon na sumasalungat sa Diyos. Maaaring sabihin na minsan ang bawat tao ay sumalungat sa Diyos at ang bawat tao ay minsan ring naghimagsik laban sa Diyos. Gayunman, kung sasadyain mong sumunod sa Diyos na nagkatawang-tao, at buhat noon ay magbibigay kasiyahan sa puso ng Diyos sa pamamagitan ng iyong katapatan, isagawa ang katotohanan na nararapat, tutuparin ang nararapat na tungkulin, at panatilihin ang nararapat na tuntunin, kung gayon ay ikaw nga ang kusang-loob na magsasantabi ng iyong paghihimagsik upang bigyang kasiyahan ang Diyos at siyang maaaring gawing perpekto ng Diyos. Kung tatanggihan mong matanto ang iyong pagkakamali at pusong walang pagsisisi; kung ipagpipilitan mo ang iyong mga mapanghimagsik na paraan at walang anumang pusong gumawa kasama ang Diyos at bigyang kasiyahan ang Diyos, ang ganitong suwail na matigas ang ulo ang katulad mong siguradong mapaparusahan at hindi kailanman magiging isa sa mga gagawing perpekto ng Diyos. Kung ganoon, ikaw ay kalaban ng Diyos ngayon at bukas, at mananatili ring kalaban ng Diyos sa susunod na araw; habambuhay kang kalaban ng Diyos at kaaway ng Diyos. Paano ka pawawalang-sala ng Diyos? Likas na sa tao ang sumalungat sa Diyos, ngunit hindi maaaring sadyaing hanapin ang “mga lihim” sa pagsalungat sa Diyos dahil ang pagbago sa kanyang kalikasan ay gawaing di-malulutas. Kung ganito ang kalagayan, marapat lamang na lumakad kang palayo habang hindi pa huli ang lahat, upang ang iyong pagkastigo sa hinaharap ay hindi na lumala pa, at upang ang iyong malupit na kalikasan ay hindi na lumitaw pa at maging mahirap pamahalaan hanggang ang inyong panlaman na katawan ay tapusin ng Diyos sa katapusan. Naniniwala ka sa Diyos upang pagpalain; kung sa katapusan, kasawian lamang ang darating sa iyo, iyon ay hindi magiging kapaki-pakinabang. Pinapayuhan Ko kayo na mainam nang bumuo ng ibang plano; kahit anong ibang pagsasanay ay mas mabuti pa kaysa sa inyong pananalig sa Diyos. Siguradong may iba pang landas bukod dito? Hindi ba kayo magpapatuloy na mamuhay nang ganoon din nang hindi naghahanap ng katotohanan? Bakit mamumuhay nang may gusot sa Diyos sa ganitong paraan?

—Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Lahat ng Taong Hindi Nakakakilala sa Diyos ay mga Taong Sumasalungat sa Diyos