Qin Shuting    Lungsod ng Linyi, Lalawigan ng Shandong

Sa ilang panahon, bagama't hindi ako tumigil sa pagkain at pag-inom ng mga salita ng Diyos, hindi ko kailanman naramdaman ang liwanag. Ako ay nanalangin sa Diyos para dito ngunit, pagkatapos, hindi pa rin ako naliwanagan. Kaya naisip ko, “May oras para liwanagan ng Diyos ang bawat tao, kaya hindi kailangang pagsikapang madaliin ito.” Pagkaraan, iningatan ko ang mga alituntunin at kumain at uminom ng mga salita ng Diyos nang walang pagkabalisa, “matiyagang” naghihintay sa kaliwanagan ng Diyos.

Hanggang isang araw, nabasa ko ang mga salitang ito ng Diyos: “Kung payapa ang puso mo sa harap ng Diyos, saka lamang magkakaroon ng bunga ang pagsisikap mong matamo ang katotohanan at magbago ang iyong disposisyon. Dahil humaharap ka sa Diyos nang may pasanin, at dahil palagi mong nadarama na nagkukulang ka sa napakaraming paraan, na maraming katotohanan kang kailangang malaman, maraming realidad kang kailangang maranasan, at na dapat mong ingatan nang husto ang kalooban ng Diyos—nasa isip mo palagi ang mga bagay na ito. Para bang dinadaganan ka ng mga ito nang husto na hindi ka na makahinga, at sa gayon ay napakalungkot mo (bagama’t hindi ka negatibo). Ang mga tao lamang na kagaya nito ang karapat-dapat na tumanggap ng kaliwanagan ng mga salita ng Diyos at antigin ng Espiritu ng Diyos. Ito ay dahil sa kanilang pasanin, dahil napakalungkot nila, at, masasabing, dahil sa halagang kanilang ibinayad at pahirap na kanilang tiniis sa harap ng Diyos, tumatanggap sila ng Kanyang kaliwanagan at pagpapalinaw. Sapagkat hindi binibigyan ng Diyos ng espesyal na pagtrato ang sinuman. Lagi Siyang patas sa pagtrato Niya sa mga tao, ngunit hindi rin Siya nagbibigay sa mga tao nang basta-basta o walang kundisyon. Ito ay isang aspeto ng Kanyang matuwid na disposisyon” (Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Napakahalagang Magtatag ng Isang Normal na Kaugnayan sa Diyos). Sa pagninilay sa mga salitang ito ng Diyos, naunawaan ko: Ang Diyos ay isang matuwid na Diyos. Siya ay hindi kailanman di-makatwiran sa Kanyang pagkakaloob sa tao, at hindi nagbibigay sa tao nang walang kondisyon. Para ang mga tao ay makatanggap ng kaliwanagan at pagpapalinaw ng Diyos, dapat nilang payapain ang kanilang mga puso sa harap ng Diyos at magkaroon ng puso na nagnanais at humahanap sa mga salita ng Diyos. Dapat nilang dalhin ang pasanin para sa kanilang sariling mga buhay at hanapin ang kanilang sariling mga pagkukulang sa mga salita ng Diyos. Nagdadala ng kanilang pasanin, dapat sadyang kumain at uminom sila ng mga salita ng Diyos upang ibigay ang bawat pag-iingat sa Kanyang kalooban at tumungo nang lalong malalim sa katotohanan. Sa pamamagitan lamang ng totoong pagbabayad ng gayong halaga upang makasamang gumawa ang Diyos maaaring makuha ng isa ang kaliwanagan ng Diyos. Sa paggunita, wala akong dinadalang pasanin ni nag-iingat sa anumang paraan sa anumang pagnanasang kumain at uminom ng mga salita ng Diyos. Bawat pagkakataon na kinuha ko ang aklat ng salita ng Diyos, bubuksan ko at makikita na nabasa ko na ang siping ito at nabasa ko na nga ang siping iyon, iniisip na medyo mayroon akong ideya tungkol sa bawat sipi. Pagkatapos ay makakahanap ako ng anumang luma, bibigyan ito ng isang madaliang pagbasa, at pagkatapos ay tapos na ako. Kapag kumain at uminom ako ng mga salita ng Diyos, sapat lamang para sa akin na maunawaan ang literal na kahulugan ng mga salita, na tumutuon lamang sa pagsunod ng ilang mga alituntunin at pagsasagawa. Tiyak na hindi ko nakitang mabuti ang katotohanan na kailangan kong pasukan, ni hindi ko nabigyang-kasiyahan ang puso ng Diyos. Wala talaga akong pinapasan sa sarili kong buhay, ni hindi ako nag-aalala tungkol sa hindi pagkakaroon sa aking sarili ng sapat na katotohanan; ginagawa ko lang ang aking pagkain at pag-inom ng mga salita ng Diyos nang walang bahala. Sa ganitong walang bahalang saloobin sa mga salita ng Diyos, papaano ko makukuha ang Kanyang kaliwanagan at pagpapalinaw? Hindi talaga ako gumawa kasama ang Diyos, at ginamit ang “May panahon na liwanagan ng Diyos ang bawat tao” bilang isang dahilan upang maghintay nang walang taros sa kaliwanagan ng Diyos. Talagang ako ay naging napakamangmang! Ngayon ko lamang ito napagtanto, bagama't may oras na liwanagan ng Diyos ang bawat tao, ito ay totoo, may prinsipyo sa likod ng gawain ng Banal na Espiritu sa tao. Ang tao mismo ay dapat na magkaroon ng nagnanasa, naghahanap na puso upang maging positibo at aktibong makasama sa gawain ang Diyos. Pagkatapos lamang magagawa ng Banal na Espiritu na kumilos sa tao at liwanagan at paliwanagin ang pag-unawa ng tao sa kalooban ng Diyos, upang maunawaan nila ang katotohanan sa Kanyang mga salita.

O Diyos! Nagpapasalamat ako sa iyong napapanahong kaliwanagan na nagpahintulot sa akin na makilala ang paglihis sa aking sariling karanasan. Ngayon ay nais kong bumalik sa positibo at aktibong paggawa kasama Ka, mapanatili ang nagnanasa, naghahanap na puso, dalhin ang aking pasanin na kumain at uminom ng Iyong mga salita, ipagpatuloy ang karagdagang kaliwanagan na nakamit sa pamamagitan ng Iyong mga salita, papasukin ang aking sarili nang mas malalim sa katotohanan, at palaguin ang aking buhay nang mas higit pa.