Nang magsimulang makaapekto ang kanyang edad at mahinang kalusugan sa mga resulta ng kanyang gawain, inilipat ang bida sa ibang tungkulin, at kaya, nasadlak siya sa pagkanegatibo. Napaisip siya kung mayroon pa ba siyang pag-asa na maligtas dahil matanda na siya ngayon, humihina na ang kanyang lakas at memorya, at hindi niya maunawaan ang maraming katotohanan o magawa ang maraming tungkulin. Paano siya tuluyang nakawala sa negatibong kalagayang ito? Ano ang natutunan niya mula sa karanasan?