Nang makita niya na ang pagbabahagi ni Sister Wang ay praktikal at maliwanag, at na ito ay napuri ng ilang mga kapatid, ang bida ay nainggit at nagsimulang ikumpara ang kanyang sarili kay Sister Wang. Madalas siyang nakakaawa at hindi nakagagawa ng mas mahusay kaysa kay Sister Wang. Sa pamamagitan ng paghatol at mga paglalantad ng mga salita ng Diyos, naisip niya na ang kanyang inggit ay mula sa pagkontrol ng mala-satanas na disposisyon ng kayabangan, pagkamakasarili, at pagiging kasuklam-suklam, at ito ang resulta ng isang maigting na paghahangad para sa pangalan at katayuan. Sa pamamagitan ng mga pagbigkas ng Diyos, nakahanap siya kinalaunan ng isang landas ng pagsasagawa at, sa bandang huli, pinakawalan niya ang paghahanagad para sa dangal at katayuan. Hindi na nagagapos ng kayang inggit, ang kanyang espiritu ay pinalaya.