Nakita niya ang iba na tinatabasan at iwinawasto dahil sa pagganap ng kanilang tungkulin alinsunod sa sarili nilang kagustuhan at paglabag sa mga prinsipyo. Natatakot siya na balang araw ay tatabasan at iwawasto rin siya. Dahil dito, napuno siya ng pangamba sa kanyang tungkulin, palaging nag-aalala, natatakot na magkamali siya. Kalaunan, sa pamamagitan ng pagninilay-nilay at pagbabasa ng salita ng Diyos, naunawaan niya ang kahalagahan ng matabasan at maiwasto, gayundin ang diwa ng hindi pagtanggap sa mga bagay na ito. Pagkatapos nito, bahagyang nagbago ang pananaw niya at hindi na siya natatakot na matabasan at maiwasto.