I

Ang pinakamahalagang gawain para sa tiwaling tao

ay ang nagbibigay ng tumpak na mga salita,

malinaw na mga layunin upang itaguyod,

at maaaring makita at mahawakan,

maaaring makita at mahawakan.

Tanging ang makatotohanang gawain at gabay na napapanahon

ang bagay na angkop sa mga panlasa ng tao.

Oo, praktikal na gawain lamang ang nagliligtas sa tao mula

sa kanyang tiwali at masamang disposisyon.

II

Karamihan sa mga tao ay naging mga kaaway,

kaaway ng Diyos, dahil sa katawang-tao na ito.

Nguni't kapag winakasan Niya ang Kanyang gawain,

titigil sila sa pagiging mga kaaway,

hindi na nila Siya tututulan.

Sa halip, sila ay magiging mga saksi Niya, lahat na nilupig Niya,

naging kaayon, sila'y kaayon Niya

at hindi maaaring mawalay sa Kanya.

Tanging ang Diyos na nagkatawang-tao lamang ang makakagawa nito,

magligtas sa tao mula sa kanyang kasamaan at tiwaling disposisyon.

Ipapakita Niya sa tao ang kahalagahan

ng Kanyang gawa sa pamamagitan ng Kanyang katawang-tao,

upang malaman ng tao ang kahalagahan,

ang kabuluhan ng katawang-taong ito

sa pinakakahulugan ng pag-iral ng tao,

malalaman ang tunay na halaga Niya

sa paglago ng buhay ng tao.

At, higit pa rito,

malalaman na ang katawang-tao na ito

ay magiging isang buhay na bukal ng buhay,

kung saan di nais mawalay ng tao,

kung saan di nais mawalay ng tao.

mula sa Sumunod sa Cordero at Kumanta ng mga Bagong Awitin